Tie Break World - Ocak 2022

Sayı 27 | 234 Trafikteki “Dur!” işareti bizi o noktada durmaya, çevre yolları kontrol ettikten sonra hareket etmeye teşvik eder. Bu uyarıyı dikkate almadığımızda tehlike oluşabileceğini biliriz. O durma anı, içinde bulunduğumuz konumun tam farkında olmamızı sağlar ve biz doğru anda doğru hareketi yaparak yolumuza devam ederiz. Günlük yaşantımızda, ilişkilerimizde de böyle hatırlatıcı işaretler mi gerekiyor durmak için? Öyle görünüyor. Aldous Huxley’in Ada isimli romanında adadaki papağanlar“Dikkat! Burada ve bu anda, çocuklar” diye seslenirler. Bu kuşlar insanları uyarmak için böyle bağırarak dolanıp dururlar. Neden böyle söylediklerini soran yabancı adama şöyle söyleradadaki kız: “Bunlar hep aklımızdan çıkar, değil mi? Demek istediğim, olana bitene dikkat etmeyi hep unuturuz. Bu da burada ve bu anda olmamak demektir.” Sağlıklı solunum modelini ifade ederken şöyle bir cümle kurarım: “Nefes burundan alınır ve burundan verilir, nefes alış ve verişler sırasında hiçbir ses duyulmaz ve hiçbir vücut hareketi görülmez, diyafram aktiftir ve nefes verdikten sonra kendiliğinden gerçekleşen doğal bir duruş bulunur.” “Nefes verdikten sonra kendiliğinden gerçekleşen doğal duruş” bana ilham kaynağı oldu; solunum modelimizde olduğu gibi kendiliğinden gerçekleşen doğal duruşlara ne kadar ihtiyacımız olduğunu, hayatı yakalayabildiğimiz anların bu duruşların içinde gizlendiğini fark ettim. DUR !