Kayhan Özer
Kayhan Özer kimdir?
23 yaşımdayım, 7 yıldır atletizm ile ilgileniyorum, kısa mesafe koşucusuyum, Türkiye rekortmeniyim.
Adanalıyım ve Adana’da yaşıyorum, orada çalışmalarımı devam ettiriyorum. Çukurova Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi Atletizm Antrenörlük Eğitimi Bölümü’nde son sınıftayım.
Atletizme nasıl yönlendirildiniz? Yeteneğiniz olduğunu nasıl anladınız?
16 yaşında, o zamanki beden eğitimi öğretmenim ve hala da antrenörlüğümü yapan Nuray Sev’in yönlendirmesiyle liseler arası yapılan bir yarışmaya katılmıştım. Orada 1. olduktan sonra hocamın yeteneğime olan inancı daha da artmış olmalı ki profesyonelleşme yolunda adımları birlikte atmaya başladık.
"MOTİVASYONUMUZU YÜKSEK TUTTUK ÇÜNKÜ BAZEN HAYATINIZI ADADIĞINIZ HEDEF İÇİN PANDEMİ KOŞULLARINI BİLE ALT ETMENİZ GEREKLİ. "
Yarışlara hazırlanırken nasıl bir antrenman programınız oluyor?
Yarışma dönemlerinde kısa ama kaliteli antremanlarımız oluyor, genelde çok odaklanıp teknik ve maximal koşular yapıyoruz.
Ulusal ve uluslararası organizasyonlarda çok sayıda madalya kazanmanızın yanı sıra, 2019 yılında 100 metre koşuda 23 yaş altı Türkiye rekorunu kırdınız. Bu büyük başarının haklı gururunu yaşıyor musunuz?
Kırdığım Türkiye rekoruyla U23’teki en hızlı atlet oldum. Türkiye’nin en hızlı koşanlarından biri olmanın harika bir havası var. Madalyalar, kupalar, kürsülerin yanında gelen bu da çok güzel bir unvan bence.
Tokyo' da 4x100 bayrak takımındaydınız. Sizin için nasıl bir tecrübeydi? Milli bir atlet olmak size neler hissettiriyor?
Çok heyecan verici duygular ama olimpiyatta koşarken hepsini bir kenara bırakıp yarışmaya odaklanıyoruz. İlk olimpiyatımdı o yüzden iyi bir tecrübe oldu diyebilirim, bu bayrağı göğsümüzde taşımak çok büyük gurur veriyor.
" Her sporcunun olduğu gibi benim de hayalim olimpiyat oyunlarında madalya kazanabilmek, atletizmdeki takım arkadaşlarım ve antrenörüm ile biz bir aile gibiyiz o yüzden birbirimize çok bağlıyız."
Antrenmanlarımız çok ağır, bazı zamanlarda süratte devamlılık koşularında kusmaya kadar gidiyor ve toparlamak çok uzun sürüyor, her seferinde bir daha koşmak istemiyorum diyecek kadar kötü oluyorum. Okuyanlar yanlış anlamasın bu profesyonel sporculuğun doğasında vardır. Bazen şartlar çok zorlayıcı olur ama ertesi gün kalkar devam edersiniz. O yüzden adı profesyonel sporculuk zaten.
Yürümek, koşmak, atlamak, zıplamak… Bunlar insanın temel vücut hareketleri. Yani üzerine biraz düşünsek bile şu sonucu çıkarabiliriz: Atletizm sporun anasıdır, altyapısıdır. Türkiye’de branşımız ve atletler biraz geri planda kalıyor diye düşünüyorum. Spor kültürümüzü günden güne geliştirmeliyiz, medya desteğiyle daha çok insanı daha çok bilgilendirmeliyiz. Yalnızca kendim için değil tüm atletizm camiamız için Paris 2024’e kadar daha fazla konuşulmayı ve hak ettiğimiz değeri görmeyi umuyorum.
