Yiğit Caner Aydın
Bize kendinizde kısaca bahsedebilir misiniz?
Merhabalar, ben Yiğit Caner Aydın. 29 yaşındayım. Para okçuluk milli takım sporcusuyum. 2013. Yılında öğrenciyken arkadaşımı üniversitesinde ziyaret ettiğim bir günde başıma düşen stant sonrasında boyun omurum kırıldı ve omurilik felci geçirdim. Kaza sonrasında ellerimin ve göğüs altından itibaren vücudumun kontrolünü kaybettim. Ameliyat öncesinde doktorlar %20’lik bir yaşam ihtimalinden bahsetmişler. Bu yaşam mücadelesini kazandım ve 6 gün yoğun bakımda yattım. 8 ay da hastanede yattım. Sonrasında 2.5 sene kadarlık bir fizik tedavi sürecim oldu. 2016 yılının başında okçuluğa başladım. 2017 yılında milli takıma girdim ve ilk yarışmamda takım dünya şampiyonluğu ve 2 dünya rekoru elde ettim.
Okçuluk dışında neler ile uğraşırsınız?
Okçuluk öncesinde yazılımcı olarak çalışıyordum. Okçuluğa başladım için bu işi bıraktım. Hayatımı tamamen spor odaklı devam ettiriyorum. Aynı zamanda üniversitede Spor Yöneticiliği bölümü okuyorum. Bu yıl da İspanya’da bir dönem eğitim görüyorum.
Artık her röportajınıza damga olmuş bir sözünüz var ; " Dünyanın en iyisi olmak istiyorsan, Dünyanın en iyisi kimse onu yen." Ve bunu ilk yarışmanızda gerçekleştirdiğinizi söylüyorsunuz. Tekrar duyabilir miyiz bu anıyı?
Bu spora başladığımda bana uygun bir spor olduğunu ve bu sporda başarılı olabileceğimi hissettim. Bunu bildiğim için de daha ok bile atamazken ben iyisini hedefliyorum diyebildim. Dünyanın en iyisi olmak için de en iyisi kimse onu yenmem gerekiyor diye düşündüm. İlk yarışmamda böyle bir karşılaşma oldu ve 20 yıldır bu sporu yapan birçok madalyası olan bir sporcuyu mağlup ettim. Son olarak bireysel dünya şampiyonu olduğum Dubai yarışmasında da Paralimpikoyunlarda kürsüye çıkan 3 sporcuyu da yenerek şampiyon oldum.
"Okçuluk galiba çok kolay bir spor dedirtti." diyorsunuz okçuluğa başlama hikayenizde. Biraz açabilir misiniz bu serüvenin başlangıcını?
Uzaktan izlerken kolay gibi görünüyordu. Ancak yayı elime aldığımda ağırlığını hissettim ve hiç de kolay olmayacağını anladım. Gerçekten çok zor bir spormuş. Çok çalışmanız gerekiyor, çok fazla şey keşfetmeniz gerekiyor. Ne kadar iyi bir sporcu olsanız da yarışma sırasındaki stres ve baskıyı kaldırmanız çok ciddi şekilde savaşmanız gerekiyor. Bence okçuluk en zor sporlardan birisi.
Spor hayatınızda bir dönüm noktası yaşadınız mı?
Spor hayatımda birçok dönüm noktası var ancak en büyük hayal kırıklığını ve geri dönüşü Tokyo 2020 sürecinde yaşadım. Tokyo’ya kota veren turnuvada maalesef 1 puanlık farkla kotayı kaybettim ve benim için gerçekten çok üzücü bir sonuç oldu. Ertesi gün dünya sıralaması turnuvasının elemelerine çıkacağım günün gecesinde hiç uyumadım ve kendimle yüzleştim. Artık hiçbir şeyden çekinmeden hiçbir şüpheye düşmeden sahaya çıkacağıma ve hem bu yarışmada hem de bir sonraki dünya şampiyonasından şampiyon olacağıma dair kendime söz verdim. O yarışmada hiçbir sporcunun ulaşamadığı puanları peşpeşe atarak şampiyon oldum ve yine Dubai’de hem takım hem de bireyselde 2 madalya kazanarak kendime verdiğim sözü tutmuş oldum.
Peki okçuluk sporu ile uğraşıyor olmasaydınız ne yapıyor olurdunuz?
Okçuluk yapmasaydım yazılımcı olarak hayatımı sürdürürdüm. Bir girişimci olarak beni görüyor olabilirdiniz.
‘’DÜNYANIN EN İYİSİ KİMSE ONU YEN ! ‘’
Yarışmalar öncesi gerçekleştirdiğiniz bir toteminiz var mı?
Bir totemim yok ama motive edici şeyleri kendime hatırlatırım. Kendimi başaracağım şeylere odaklarım ancak milli takım formasını giymek ve sahaya çıkmak bence başlı başına bir başarı. Bunları düşünüp mutlu olurum.
Antrenman rutininizden bahsedebilir misiniz?
Kamp dönemlerinde günde 5-6 saatlik antrenmanlar yapıyoruz. Bireysel olarak da yine haftanın 5-6 günü günlük 4-5 saatlik antrenmanlar yapıyorum. Bu rutin yaklaşık 6 yıldır devam ediyor.
"Türkiye' de sizce branşınız hak ettiği ilgi ve alakayı görüyor mu? Futbol harici sporların da en az onun kadar konuşulması için neler yapılmalı?
Popüler sporlar hariç diğer sporlar kesinlikle görmüyor. Bence futbol da hak ettiğinden fazlasını görüyor diye düşünüyorum. Okçuluk birçok spora nazaran daha bilinen bir spor ancak elde ettiğimiz başarılar tarihe geçecek cinsten. 4 kez dünya rekoru, 4 dünya şampiyonluğu, dünya şampiyonasında 2 Türk finalde olmamız konuşulması gereken şeyler. Bu finaller bu yıl TrtSpor’da yayınlandı. Birçok insan haberdar oldu ama bence yeteri kadar konuşulmadı. Umarım bu değişir. Bunu değiştirmek için elimden geldiğince çaba göstereceğim.
Televizyon sunuculuğu da yaptınız. Bunun yukarıda bahsettiğimiz günümüz spor medya anlayışı ile bir ilgisi var mı?
Bu konuda ülkemizin tarihinde bir ilki gerçekleştirdik. İlk kez tekerlekli sandalyeli bir televizyon sunucusu ekranlarda uzun süre yer aldı. Hatta 2019’da elde ettiğim şampiyonluğu kendi programımda anons ettiğim. Bence dünyada bunun örneği yoktur. Bu konuda Saran Medya’nın farklı bir vizyonu var. Diğer branşlara yer veriyorlar. Yine Trt Spor Yıldız bu anlamda güzel bir adım oldu. Umarım daha fazla örneğini görürüz.
Sizin de bir yazınızda bahsettiğiniz " Döngü haline gelen klişeler ve medya sistemi" ni değiştirmek için geldik.
Yeteri kadar konuşulmayanın da konuşulması için buradayız. Siz neler söylemek istersiniz? Ülkemizdeki bu gerçek sizi nasıl etkiliyor?
Bu gerçek bizi her anlamda etkiliyor. Konuşulmayan şeyler sporcuların göz önünde olmamasına ve izlenme, sponsorluk gibi konularda desteksiz kalmasına sebep oluyor. Çok güzel, insanlara örnek olabilecek başarı hikayeleri var. Bunların her platformda anlatılması gerekli diye düşünüyorum.
Dünya şampiyonlukları ve dünya rekorları… Bugün hedeflediğiniz yerde misiniz?
6 yıllık spor geçmişimde birçok şey başardığımı düşünüyorum. Tarihe geçecek başarılarda, rekorlarda adım var. Bu benim için çok gurur verici. Bireysel dünya şampiyonluğu en büyük hedeflerimden biriydi. Artık hayatımın sonuna kadar bir dünya şampiyonu olarak yaşayacağımı bilmek beni çok mutlu ediyor.
Hedeflediğim şeylerden birini gerçekleştirdim ama en büyük hedefim Paralimpik Oyunlar şampiyonluğu.
Umarım 2024 bunu gerçekleştirdiğim bir yıl olur.
